Nefesten Taşa, Taştan Kağıda

Çin, Arap, İran ve Bizans gibi yerleşik ve derin kültürel köklere sahip toplumlarda tarih yazma geleneğinin, konar-göçer Türk ve Moğol topluluklarından çok daha önce oluştuğu yadsınamaz bir gerçektir. Bu nedenle göçebeler, tarihte büyük imparatorluklar kurmalarına rağmen yerleşiklerin tarihlerinde, medeniyet alanında katkı sağlamaktan uzak toplumlar olarak kabul edilmişlerdir. XIX. yüzyılda Türkoloji alanında yapılan araştırmalar, yerleşiklerin yüzlerce yıldır dile getirdiği bu görüşün sıkı bir tenkide uğramasına neden olmuş, Türk ve Moğol tarihinin ilk yazılı belgelerinin keşfi, ardında binlerce yıllık şifahi bir gelenek bulunan köklü Bozkır Medeniyetinin varlığını ortaya koymuştur. Bu nedenle Türk ve Moğol ulusları tarihinin yerleşiklerin gözüyle değil, kendi bakış açılarıyla yeniden ele alınması ve bu toplulukların tarihinin içeriden incelenmesi bir ihtiyaç haline gelmiştir. Bu bağlamda elimizdeki veriler ışığında Türk ve Moğol uluslarının tarih anlayışını ve sözlü tarihten yazılı tarihe geçiş aşamasının nasıl gerçekleştiğini ortaya koymak, her iki milletin tarihine önemli bir katkı sağlayacaktır.