Motivasyonel Görüşme Uygulamaları

Kontrol Gruplu Ön-test Son-test Modele dayalı deneysel desen kullanılan araştırmada çalışma grubu Kişisel Bilgi Formu ve Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme (BÇTD) Ölçeği ön-test olarak uygulanan engelli çocuğa sahip 32 ebeveynden oluşmuş, deney grubu ile Motivasyonel Görüşme Uygulamaları (MGU) gerçekleştirilmiş, kontrol grubu ile hiçbir çalışma yapılmamıştır. Çalışma gruplarına BÇTD Ölçeği son-test olarak uygulanmış, elde edilen ön-test - son-test puanları denenceleri test edecek şekilde düzenlenmiş, her katılımcı için ölçekten elde edilen puanlar ele alınmış, Kovaryans Analizi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılarak karşılaştırmalar yapılmış, deney ve kontrol grubunun başa çıkma tutumlarının ön-teste göre düzeltilmiş son-test ortalama tutum puanları arasındaki farkın anlamlı olduğu [F(1-29)=160.532, p<.001] ve MGU’ya katılan engelli çocuğa sahip ebeveynlerin başa çıkma son-test tutum puanlarının, ön-test tutum puanlarından anlamlı bir şekilde olumlu yönde arttığı bulunmuştur (z=3.522, p<.001). MGU’nun engelli çocuğa sahip ailelerin başa çıkma tutum düzeylerinin artmasında etkili olduğu sonucuna varılmış, bulgular literatür ışığında yorumlanarak önerilerde bulunulmuştur.