Yeni Bir Toplumsallaştırma Sürecinin Mekansal İzdüşümü

Şehir planlamanın ekonomiye bağımlı yapısı nedeniyle insanın nesneleştirilmesinde ve varlık bütünlüğünün yadsınmasında işlevsel kılınmasını sorun olarak ele alan nitel bir çalışmadır. Kitapta fiili toplumsal-ideolojik yapı, toplumsal formasyonun ekonomi, siyasal/toplumsal ve ideoloji düzlemleri bağlamında irdelenmiş; sistem eleştirileri ve sisteme alternatif geliştirilen zihinsel üretimler değerlendirilmiş ve Türkiye’deki durum analiz edilmiştir. İrdelemeler sonucu, toplumsal-ideolojik yapının yeniden üretiminin değiştirilerek üretilmesi için “yeni bir toplumsallaştırma sürecinin” gerekliliği ortaya konmuş, çerçevesi çizilmiş ve içeriği tanımlanmıştır. Yeni toplumsallaştırma sürecinin mekan dışı araçları ve mekansal izdüşümü üzerine öneriler geliştirilmiştir. Şehir planlamanın ekonominin bağımlı değişkeni olmaktan çıkartılıp, özgür bir eylem alanı haline getirilmesiyle insanı merkeze alabileceği düşünülmektedir. Bu kapsamda, mevcut çevrenin çocukluk dönemini yaşayan kentli bireyler üzerindeki baskısını kaldırmak için, modül bilincini ve sınırlandırmışlığı içermeyen “oyun bölgesi” anlayışı önerilmiştir.