Ekspresyonist Alman Sinemasında Sembolizm

Ekspresyonist Sembolizm, kendi döneminde karamsar ve karmaşa içinde bulunan bir toplumda adeta sanatçının reel dünyaya uzanan bir çığlığıdır. Fırça darbelerinde, bina planlarında, şekil verilen çamurda, karakterlerin içinde bulundukları ruhsal yoğunlukta ve tüm bunları bir bütün halinde görsel alımın hizmetine sokan sinema sanatında Dr. Caligari’nin Muayenehanesi, Faust, Prag’lı Öğrenci, Üç ışık, Son Adam, Metropolis, Gölgeler, Nosferatu gibi Ekspresyonist filmler sinema tarihinin köşe taşlarındandır. Ekspresyonist Sembolizmin tüm sanat dallarındaki uygulamalarını bir araya getiren ve onların görsel bir lideri olan Ekspresyonist filmlerin dünya sinema tarihindeki önemi kaçınılmazdır. Ayrıca bir sinema filminde Ekspresyonist Sembolizmin senaryoyu yazan edebi düşünceden, dekoru yaratan görsel dehadan ve bu ikisini yoğurarak yazınsal tarzda bir bütün yaratan yönetmenden kaynaklanması, görsel sanatların tanrısı olan Apollon ve yazınsal sanatları temsil eden Dionysos’un beraberliği gibidir.